balta — is. Odun doğramaq, ağac kəsmək və s. üçün işlədilən saplı, enli və itiağızlı dəmir alət. Balta ilə odun doğramaq. Odun baltası. Balta ilə kəsmək. – Balta ağac kəsməzdi, sapı ağac olmasaydı. (Ata. sözü). // tex. Neft quyularının qazılmasında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çilik-çilik — z. Parça parça, tikə tikə. Çilik çilik eləmək (doğramaq) – tikətikə etmək (doğramaq). <Fatma xanım:> Çox artıq danışarsan, durub, hamısını çilik çilik eylərəm. N. V.. Çilik çilik olmaq – tikə tikə olmaq, sınıq sınıq olmaq. Bir də xanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kökdoğrayan — sif. k. t. Bitki köklərini doğramaq, xırdalamaq üçün olan. Kökdoğrayan maşın. // is. Kökü doğramaq, xırdalamaq üçün maşın və s. Kökdoğrayanı quraşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kötük — is. 1. Ağacın yerdən iri budaqlarına qədər olan hissəsi; oduncaq. Ağacın kötüyünü kəsmək. – <Piri fani:> O zaman bu qurumuş ağac kötüyü göyərər. . S. S. A.. O gözəlin adını mənim nəzərlərimdə; Qurumuş bir ağacın kötüyünə yazdılar. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parçalamaq — f. 1. Parça parça etmək, tikə tikə doğrayıb, kəsib paralamaq; doğramaq. Kağızı parçalamaq. – Köpək madyanın alt dodağını dartıb parçaladı. S. S. A.. // Bütöv bir şeyi kəsmək, bölmək, doğramaq. Əti parçalamaq. // Məc. mənada. <Şamil> uzaqdan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırmaq — 1. f. 1. Bərk bir şeylə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, sındırmaq. Güzgünü qırmaq. Qabları qırmaq. – Qız . . <müəllimi> görüncə şaşırıb üzünü örtməyə tələsdikdə, səhəngini salıb qırmışdı. S. H.. Ləpələr bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymə — is. 1. Çox xırda döyülmüş ət. Qiymə etmək – qiymələmək, çox narın döymək. Əti qiymə edib qızartmaq. 2. Xırda döyülmüş ətdən hazırlanmış xörək. ◊ (Ətini) qiymə çəkmək məc. – tikə tikə doğramaq. Anacan, . . məni çəngələ asacaqlar, ətimi qiymə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saqqal — is. 1. Kişilərin üzündə və alt çənələrinin üstündə bitən tüklər. Uzun saqqal. Saqqal qoymaq. – <Məşədi İbad:> Hə. . . Çünki mən saqqalıma həna qoyuram, elə bildim ki, sən də saçına həna qoyursan. Ü. H.. <Musa:> Saqqal yalnız üzü örtən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soğan — is. Bostan bitkisi və bu bitkinin lüləşəkilli yeməli yarpaqları və qat qat qabıqlardan ibarət kökü. Baş soğan. – Soğan da meyvə cərgəsinə keçdi. (Məsəl). Bir dəqiqə əvvəl soyulmuş soğanın acısından <Xavərnisənin> gözləri yaşarmışdı. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
